lunedì 30 gennaio 2012
5
Cantigos d'Ennargentu
10 maggio 2006 20:41
Tue, cuccu, in sos buscos solitarios
Cantas de magiu in sas serenidades,
Che indovinu d'antigas edades
chi de sa sorte ischit sos isvarios.
E t'iscultan sos ilighes fieros
che gigantes armados e su cantu
passad de badde in badde che piantu
De zente chi vanamente hat tentu isperos.
Bessin sas pizzinnas a linnare
peri su monte ; e tue a issas cantas
de tantu in tantu sas promissas santas
De su die chi s'ana cogiuare
De cantos annos paris den istare
E canto fizos det mandare Deu;
Tue a tottus, tristu cuccu meu,
Non mancas mai de prfettizzare.
Ultimissime: é stato eletto Capo dello Stato, Giorgio Napolitano.
Auguri. Buon Lavoro!!
Cosi i nostri antenati punivano lo stupro
13 maggio 2006 14:43
Aumentano sempre più i reati di violenza carnale sulle donne,
benchè i costumi sessuali nella società siano più facili e la prostituzione
abbondantemente praticata in tutto il paese.
Ma è un crimine di tutti i tempi; solo che oggi si colora di nero!
Per arginare il fenomeno si pensa seriamente di ricorrere alla castrazione
chimica del colpevole che, pare, non sia permanente in quanto genera
la impotentia coeundi per tutta la durata di un certo trattamento
farmacologico.
Ma - mi chiedo- finito questo?
I giuristi sardi di settecento anni fa, quando l'isola si identificava con tutto il Regno di Arborea tranne le città di Cagliari e Alghero che appartenevano al Regno Catalano-Aragonese, distinguevano fra donna e donna
Se l'offesa era una sposata il violentatore era condannato a pagare cinquecento lire:
una somma enorme per quei tempi, pari a duecentocinquanta pecore;
e, se non pagava entro quindici giorni dal giudizio, gli veniva amputato un piede.
Se invece, la donna era fidanzata oppure nubile, il reo doveva pagare duecento lire
ed era obbligato a sposarla se quella era consenziente, altrimenti, doveva
pagarle una dote conforme alla condizione sociale.
Anche li , se non era in grado di assolvere l'onere, gli veniva tagliato un piede.
Nessuna pietà per il carceriere che abusava di una detenuta affidata alla sua custodia
- Stabiliva la norma -
"... chi neunu chi tenet femina in podere suo
no siat ausu tocare nen usare carnalmente,
supta pena de perdere su membru et sos cogiones
sensa misericordia nessiuna".
non credo ci sia bisogno della traduzione .
Ma voi, cosa ne pensate di questi metodi un po'.. "discutibili"?
Festa de pastores
26 maggio 2006 19:12
Sos montes parian perdidos lontanu.
Anneulados de sole e de irdura,
E tottu canta ridiat sa natura
In cussa seria e bella di'e eranu.
A s'umbra de unu costi su masone.
De sas belveghes fit ameriadu.
E onzi tantu unu pegus muscadu
Si pesaiat torrende a su muntone,
Iscudinde sa coa, a conch'in terra
In altu s'idian bolos de untulzos
Bramosos de godire sos ismulzos
Cuncalch'ispeigu in punta a una serra.
Tiu Basile est tottu pili nidu
E tramudadu, in giru a unu fogu,
Mannu mannu,girende a ogua ogu,
De petta rassa unu pienu ispidu.
Sos ateros pastores sun corcados
Ca tottu notte haian vigiladu
A leppa in chintu e saccu ettadu
Prontos a donzi attacu che soldados.
Ma cando sa petta est cotta, tiu Asile
Abboghinat: o frades,aiò!
benides a pappare si o no,
o mi la ponzo a sa sola in su entrile?
A tale oghe tottu sos pastores,
Chi parian'istancos e dormidos,
Si pesan lestros, fortes e famidos,
Pro fagher'a su rustu sos onores.
E tiu Basile in mesu a tottu cantos
Segat sa petta a colpos de olteddu,
E cando tottu dividit s'anzoneddu
E narat ch'est grassu e contan mill'ispantos.
Tratto da: CANTIGOS D'ENNARGENTU<
Festa de pastores II°
29 maggio 2006 22:13
"Alzat sa leppa unta a una manu
e l'abbassat punghinde facc'a terra
Su rugu mezzus; parede una gherra
A s'ordine de unu bravu capitanu.
E passana sas zucchittas pinturadas,
Pienas d'inu dae manu in manu.
Salude! o binu sardu forte e sanu
Ch'alligras coros, sanasa coradas!
Pastore sardo S'alligreit sa zente. Anton'Andria,
Cun bellu tonu, peseit boghe prima;
E a sos sonos de sa sua rima
Sigheit sa sarda e cara melodia.
De su cuntrattu. Sonein sos cantos
In s'adde larga, subra de sos montes
E de sos ruzzos pastores in sas frontes
Passein lampos d'amore e de incantos.
Binu in sas zuccas non bind'hat piusu
Ma sun cuntentos de sa barraccada;
Dana a sos canes sa petta avanzada
E si corcan pensende a brent'in susu.
Dormein gai in su sero bellu e caldu;
In s'aera non s'intendiat unu mutu
Si non de s'abe su caru murmutu
Ch'eniat a suzzare calchi caldu.
Pariat mortu su logu e de dulzura
Piena piena, s'aera serena;
In d'unu fundu de alinu, sulena
Curriand'una funtana frisca, pura.
Attesu attesu s'idiad sa Idda,
E Abiles bolaiana a lontanu;
E sas lighertas godiana su eranu,
Assoliende in subra de s'aspridda.
Seconda parte della poesia tratta da Cantigos D'Ennargentu
Iscriviti a:
Commenti sul post (Atom)
Nessun commento:
Posta un commento